انرژی خورشیدی
انرژی خورشیدی یکی از مهمترین منابع انرژی تجدیدپذیر است که به صورت¬های مختلف همچون نیروگاه¬های خورشیدی، سلول¬های خورشیدی، نمک زدایی آب دریا و جمع کننده¬های خورشیدی مورد استفاده قرار می-گیرند. افزایش مساحت سطح به حجم نانوذرات باعث افزایش کارایی انرژی خورشیدی می¬گردد چون مساحت بیشتری در مقابل نور قرار می¬گیرد. کاهش هزینه تبدیل نور خورشید به الکتریسیته نسبت به سوخت¬های فسیلی، عامل اصلی پیشرفت فناوری خورشیدی است. سیستم¬های مختلفی جهت استفاده از انرژی خورشیدی معرفی شده¬اند که شامل سیستم حرارتی مستقیم و سیستم¬های فتوولتائیک می¬شود. به سیستم¬هایی که می توانند نور خورشید را به الکتریسیته تبدیل کنند سلول¬های فوتوولتائیک یا سلول¬های خورشیدی گفته می شود.
کره زمین در هر ساعت تابشی در حدود ۶۰ میلیون Btu انرژی دریافت می‌کند. یعنی انرژی ناشی از سه روز تابش خورشید به زمین برابر با تمام انرژی ناشی از احتراق کل سوخت‌‌های فسیلی در دل زمین است و بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که در اثر تابش خورشید به مدت چهل روز، می‌توان انرژی مورد نیاز یک قرن را ذخیره نمود
کشور ایران در بین مدارهای ۲۵ تا ۴۰ درجه عرض شمالی قرار گرفته است و در منطقه‌ای واقع شده که به لحاظ دریافت انرژی خورشیدی در بین نقاط جهان در بالاترین رده¬ها قرار دارد. میزان تابش خورشیدی در ایران بین ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ کیلووات ساعت بر مترمربع در سال تخمین زده شده است که البته بالاتر از میزان متوسط جهانی است. در ایران به طور متوسط سالیانه بیش از ۲۸۰ روزآفتابی گزارش شده است که بسیار قابل توجه است. با توجه به استاندارد¬های بین‌المللی، اگر میانگین انرژی تابشی خورشید در روز بالاتر از ۳.۵ کیلووات ساعت در مترمربع (۳۵۰۰ وات/ساعت) باشد، استفاده از مدل¬های انرژی خورشیدی نظیر کلکتورهای خورشیدی یا سیستم‌های فتوولتائیک، اقتصادی و مقرون به صرفه است. در بسیاری از قسمت¬های ایران، انرژی تابشی خورشید بسیار بالاتر از این میانگین بین‌المللی است و در برخی از نقاط حتی بالاتر از ۷ تا ۸ کیلو وات ساعت بر مترمربع اندازه گیری شده است اما بطور متوسط، انرژی تابشی خورشید بر سطح سرزمین ایران حدود ۵/۴ کیلووات ساعت بر مترمربع می¬باشد.
